من مخالف سربازی اجباری هستم، ولی درحال‌حاضر دولت هیچ برنامه‌ای برای برداشتن سربازی ندارد و هیچ راهی نیز برای دور زدن خدمت سربازی وجود ندارد. سربازی سخت است، ولی نرفتن به سربازی مشکلات و سختی‌های بیشتری برای آدم ایجاد می‌کند. سربازی آدم را عقب می‌اندازد، ولی نرفتن به سربازی آدم را خیلی بیشتر عقب می‌اندازد.
با رفتن به سربازی دو سال سختی می‌کشید، اما در عوض یک عمر راحت زندگی می‌کنید. ولی اگر سربازی نروید، همیشه سختی می‌کشید. افرادی که سربازی نرفته‌اند شغل خوب گیرشان نمی‌آید و موقعیت‌های درست‌وحسابیِ زیادی را از دست می‌دهند. آن‌ها نمی‌توانند وام و جواز کسب بگیرند. به آن‌ها پاسپورت نمی‌دهند و اجازه‌ی ادامه تحصیل نیز نخواهند داشت.
سربازی را به هر سختی‌ای که هست تمام کنید. نرفتن به سربازی اشتباه بسیار بزرگی است. مطمئن باشید کارت پایان خدمت لازم‌تان میشود.
توی دوران سربازی هرچقدر که سختی کار زیاد بود و برای‌تان تومُخی رفتند تحمل کنید و هرگز به فکر فرار نیفتید. سرباز فراری‌ها کارت ملی‌شان مسدود میشود و حتی قادر نخواهند بود عابر بانک‌شان را تمدید کنند. دژبان ارتش و کلانتری محل همیشه دنبال سرباز فراری‌ها است و هیچ‌وقت دست از سرشان برنمی‌دارد. مأموران کلانتری یا دژبان می‌ریزن توی خانه‌هاشان و همه‌جا را می‌گردند.
زندگیِ سرباز فراری همیشه در استرس سپری میشود، به‌همین‌دلیل سرباز فراری‌ها بعد از مدتی به‌علت تحمل استرس زیاد، دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند.
مشکلات سرباز فراری توی جامعه از سرباز غایب خیلی بیشتر است. چونکه هیچ‌کس دنبال سرباز غایب نمی‌آید، ولی برای سرباز فراری توی دادسرای نظامی پرونده باز میشود و حکم جلب‌اش می‌آید و هر جای کشور که باشد، تحت تعقیب خواهد بود.
من کجا خدمت کردم؟
من توی پادگان آموزشی جوادنیا که برای وزارت دفاع هست خدمت کردم. جوادنیا یکی از بهترین پادگان‌های کشور به‌حساب می‌آید. وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی همین یک پادگان آموزشی را دارد.
پادگان جوادنیا یا همان "مرکز آموزش شهدای جوادنیا" از نظر موقعیت مکانی بعد از آبیک قزوین قرار دارد. این پادگان دقیقاً بعد از روستای جزمه (Jazameh) قرار گرفته است.
پادگان آموزشی جوادنیا به "هتل جوادنیا" هم معروف است. دلیل اینکه پادگان جوادنیا را هتل می‌خوانند به‌خاطر این است که جوادنیا یک‌سری استانداردها را بیشتر از بقیه‌ی پادگان‌ها رعایت می‌کند. البته به این معنی نیست که فکر کنید سربازان این مرکز تا لنگ ظهر می‌خوابند. جوادنیا نیز سختی‌های خودش را دارد، منتها از نظر روانی به سربازان خودش مقداری بیشتر اهمیت می‌دهد.
به‌عنوان‌مثال توی این پادگان تلاش میشود تا جای ممکن با سربازانی که بی‌انضباط هستند و اصطلاحاً برای بقیه‌ی سربازان تومُخی می‌روند، برخورد شود.
پادگان جوادنیا متعلق به "وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح" است و همانطور که از اسمش معلوم است، نقش پشتیبانی را ایفا می‌کند؛ به‌همین‌دلیل یک‌سری سخت‌گیری‌هایی که به‌عنوان‌مثال توی پادگان‌های ارتش و سپاه دیده میشود، آنجا وجود ندارد. مثلاً مانورهای نظامی سخت‌گیرانه‌ی ارتش را ندارد و کلاً حساسیت کمتری نسبت به آموزش نظامی سربازها دارند.
بنابه‌دلایل ذکر شده، بعضی‌ها تلاش می‌کنند با پارتی‌بازی بیفتند تو جوادنیا و سربازی‌شان را آنجا بگذرانند. البته من بدون پارتی و همینطوری شانسی افتادم جوادنیا.
نتیجه‌گیری کلی
باز هم می‌گویم که نرفتن به سربازی مشکلات بیشتری برای آدم ایجاد می‌کند؛ فرار از سربازی که دیگر هزار مرتبه بدتر! سربازی اگر صدتا مشکل ایجاد بکند، نرفتن به سربازی ده هزار تا مشکل برای آدم ایجاد می‌کند.
پس دفترچه‌تان را پست کنید و بی‌خودی به خودتان استرس ندهید. هرجایی که افتادید سرتان را بندازید پایین و بروید خدمت‌تان را تمام کنید.
من اصلاً موافق پیچاندن سربازی نیستم. چون خودم دیر سربازی رفتم و با مشکلات نداشتن کارت پایان خدمت دست و پنجه نرم کردم.
توی سربازی کلی دوست و رفیق پیدا می‌کنید و دامنه‌ی ارتباطات‌تان وسیع‌تر میشود. ضمناً حقوق خوبی هم می‌دهند. زمانی‌که من سرباز بودم، ۹۰ هزار تومان حقوق می‌دادند! ولی الان به سربازها حداقل ۵ میلیون تومان حقوق می‌دهند.